පුන් සඳට පෙම් බැඳ

පුන් සඳට පෙම් බැඳ,
කවි පද ගලපන්නට,
පන්හිඳ සුරතේ රැඳුනු කල,
ආත්මයම පහන් කල,
සත් ස්වරය මගේ නොවන බව
සිහි කලා අනන්ත තරු රෑන

සමුගැනීම ?

"ආපසු හමුවෙමු." ඔහු පැවසුවේය
වදනින් නොපැවසු දෙයක් දෙනෙතින් දුටු බැවින්
එබී බැලුවෙමි දෙනෙතින්, හදවතට.
වෙන්වයමේ දුකක්දෝ හද අග රැදී ඇත
අවසාන සෙමෙස්තරයේ, අවසාන දින කිහිපය
නොදැනීම ගලායයි, සෙමෙන්
දිවයිනේ සතර දිග් බාගයෙන් පැමිණි අප
ලබැදි පවුලක් උයේය UCSC තුල
විටෙක අප නොදැන සිටින්නට ඇත
ඒදින අප හමු වුයේ අවසන් වතාවට බව,
මේ ජිවිතයටම.

I just wanted one wish, that I was a good memory to you.
When you remembered me, you get a smile.
So when I leave this world, I can leave with happiness
thinking "I was a good man smile emoticon "

සඳ සහ ඔබ

ගනදුරු අහසට පාලු කපන්නට
තරු කැල සමගින් නැගෙන පුරා සඳ
මනසෙහි මවනා ආශ්වාදය,
සිනා මලින් හැඩ සුදුවන් ඇගේ මුවත 
සරසන්නට කළු මිණිවන් නෙතගට 
වශී වූ විට දැනෙන චමත්කරයමදෝ
විටෙක සිතෙයි මට

මතකයන්

ජිවිතයේ යම් දිනක
විඩාවක් දැනුනු විට
හිනැහි බලන්නම්
අපගේ සොඳුරු මතකයන් දිහා
අපෙම ගොන්කම් දිහා
හැර ගියද සරසවිය
දිනක එන්නම් ආපහු බලන්නට
අපේම සොඳුරු මතකයන්
රැඳුනු එ අහුමුලු දිහා

UCSC අපි

ජෙනුයින් මොටද බන් ක්‍රැක් එව්වා තියෙන කොට,
ස්කයිප් මොටද වින් 8 තියෙනකොට,
හාඩ් ඩ්‍රයිව් මොටද බන් ජි ඩ්‍රයිව් තියෙනකොට,
ඉන්ටනේට් මොටද බන් එලෙව්වත් යුනියෙන් නොයන මට

ජුන්නා සහ අපි

ජුන්නේක් එයි බලන්න පැත්තට පච බංකු
දැක උ මාව මාරු වෙයි වී ගිනි පත්තු
කවුරුත් නැති වෙලාවට තහනම් දේ කරනා යක්කු
එලෙව්වත් UCSCන් නොයන අප දැක වී තක්කු

ලබැදි සැමරුම් හලේ අවසන් දින

දඩ දඩ හඩින් කුරිරු යන්ත්‍රය,
අමානුශික ලෙස
බිඳ දමයි සවන් හලේ බිත්ති පෙල
සිත් පිත් නොමැති ලෙස බලා සිටියෙමි
නුපුරුදු හැඟුමක් හද තෙරපන විට

යුනියේ පලමු දින,
ලේ දුන් පලමු දින,
තවත් මතකයන් පෙලක්
සිහිකරයි සොඳුරු අතිතය
අන්න අතන
ඇයට ආදරය කිව් තැන,
අන්න අතන
ඇය හා රැගුම් පෑ තැන,
‍යටවි ඇත සුන්බුන් රැසකට

ආදරය, විරහව,
කඳුල, සිනහව,
විරයො, විහිලුකාරයො,
කතා ගොඩක රඟන යුරු බලා හිඳ
‍යනවාද නොකියාම
වි.කේ. අණුස්මරන සවන්හල.

අප නැතිදා සරසවිය

7 කණිසමට 1st floor එක අදුරු වෙලා 
සිනහා කතාවන් අද ඇත නිහඩ වෙලා 
සොඳුරු මතකයන් දහසක් අවදි වෙලා 
බොදවෙන ඇස් මගේ ඇත පාලුවෙන් වෙලා

සමු ගැනීම

කැප දැමු ගොයමට උඩින්
ඇගේ හුස්ම අනන්තයට පාවී ගොසින්
කදුලක් නොපෙනෙන ලෙසට තදින්
බලා සිටියි ඔහු දෑස් අයා

ක්සිතිජ කොනේ වැහි අදුරක්
සේයා මවයි අහස පුරා
සංසාරේ කියා දෙමින්
සුදු අම්ම යන්න ගොසින්

Nobody said that we will win,
But we never stop fighting

සරසවි මතක

හිරු දෙවියො තරහා වෙලදො,
අදුරු වලා පෙලකින් මුහුන වසාගෙන,
හැන්දැ ගොම්මනත්, වැසි සිතලත්,
එකතු වෙලා කලකට පසු,
මිතුරු ගී නදට අත් වැල් ඇල්ලු 
දැත් රිදුම් කැමට පටන් ගත් විගසම,

කෙලෙසද කිවමැන සිපගත් දැතට,
මංගල මල් කලඹක් දෙන්නේ,
එදා මගේ පෙම්වතියෙ,
අද ඔබ මනමාලිය වී
මගේම මිතුරගේ
කෙලෙසද මම මල් කලඹක් දෙන්නෙ ...

සිත පතුලේ අගුලු දැමු මතකයන්,
රැසක් අවිස්සි ගිහින්,
අමතක කලා සිතු මායාකාරි,
සිනහවෙන් සිත වසඟ කොට,
ආත්මය තුවාල කොට,
යන්නට ගොසින්
ඔහුගෙ උනුසුමේ සිට
තවමත් ඔච්චම් කරනවාදො,
අතරමන් උ ආත්මයට